Surrealistisch snel

Gesprek in CWZ

Het verhaal van het ziek zijn viel wat stil, de laatste dagen. De ziekte zelf gaat echter onverstoorbaar door. In rap tempo. Tijd voor een update.

Afgelopen donderdag is Ubu naar het CWZ geweest om de resultaten te bespreken van de laatste onderzoeken, waaronder de CT-scan van zijn longen. Daar kwam niets nieuws uit naar voren. De precieze oorzaak van zijn kanker is dus niet helder. Maar Ubu kiest ervoor om geen vervelende onderzoeken meer te ondergaan, om die oorzaak alsnog te achterhalen. Het verloop van de ziekte is immers wel duidelijk. En onomkeerbaar. Bovendien gaat het allemaal razendsnel. Op de vraag naar de tijd die Ubu nog rest, had de arts een ontluisterend antwoord. De onderzoeksresultaten zeiden ‘nog een paar maanden’. Maar kijkend naar Ubu dacht ze dat het sneller zou gaan. Ubu en Helma denken dat ook. En iedereen die hem de laatste week heeft gezien. Het bezoek van donderdag was dus vrijwel zeker Ubu’s laatste ziekenhuisbezoek.

Hospice

De volgende stap is Hospice Bethlehem (www.vriendenhospicebethlehem.nl). Ubu gaat daar naartoe zodra er een kamer vrijkomt. Voor de mensen die het niet weten: Bethlehem is een huis voor mensen die medisch gezien uitbehandeld zijn, maar die niet thuis kunnen sterven omdat de omstandigheden daar niet naar zijn.
Het huis kijkt prachtig uit over Waal en heeft een mooie tuin. Helma en de kinderen kunnen komen en gaan wanneer ze willen. Ubu hoopt er rustig afscheid te kunnen nemen van de mensen die hem lief zijn.

Surrealistisch

‘Surrealistisch’ is een woord dat me de laatste tijd regelmatig te binnen schiet. Ook bij het typen van dit verhaaltje. Het is zo echt dat het niet echt lijkt. Ubu grimlachte het donderdag nog even: ‘surrealism is not a joke’. Zei Breton dat ooit? Of was het Dali…? Ubu! Was jij het gewoon zelf?