Ubu die met smaak eet. Dat is een vertrouwd beeld. Al hoorde daar natuurlijk altijd een wat bollere Ubu bij. Maar wat is het fijn, dat hij geniet van zijn ochtendyoghurt. En ook het avondeten gaat er goed in. Zeg, is er dan ook wat minder goed nieuws? Ja hoor. De nachten zijn lang voor Ubu. Hij slaapt steeds periodes van zo’n drie kwartier – met geluk een dik uur – en dan wordt hij weer wakker. Meestal nat bezweet. Dat is erg vervelend. Bovendien protesteert zijn onderrug tegen het voortdurend liggen. Maar Ubu aanvaardt het op zijn kenmerkende ‘it comes with the territory’-manier.
Verder doet hij weinig op een dag. Onthutsend weinig, vindt hij zelf. Hij luistert naar zijn muziek, checkt zijn mail, leest een pagina of tien, kijkt een beetje tv en praat wat met zijn naasten en het verplegend personeel. Tussendoor zakt hij weg in droomloze dutjes. En de dag is om.
Ubu Lemereis 1962 – 2010- Strange fruit March 24, 2015
- Ceci n’est pas une bankje February 5, 2015
- Oerbode July 7, 2014
- Stop de tijd May 13, 2014
- Ubu boek April 9, 2014
jammer dat we geen facebook duimpjes kunnen geven hier!
En afbeeldingen plakken gaat ook wat moeizaam.
[De beheerder helpt even]
Ubu, ik drink een kopje handgemaakte koffie op je.
ha! dankzij een tip van Sebas hebben we nu geen duimpjes maar een hartjes-knop bij elke post. da’s nog beter natuurlijk.
Respect voor de manier waarop jij met je ziekte omgaat, echt diep respect! Geeft denk ik wel aan hoe in balans jij bent. Menig voetballer heeft hier een armbandje voor nodig, denkt ie 🙂 En dan nog schopt ie iemand een driedubbele beenbreuk. Of schop ik jou nou tegen het zere been door De Jong te dissen? Hope not.
Ik gun je betere nachten met meer uren slaap achtereen. En met hele mooie dromen.
Op school zouden we zeggen: dromen van stromende bergbeekjes en gevulde koeken…
(Hier moet eigenlijk een hartje, maar ik kan de knop niet vinden. Alfred: help)
Die knop zit hier dan weer niet … gaan we eens uitzoeken … overigens hadden Ubu en ik het straks nog over de eindeloze kaartsessies in de aula, het geld ‘lenen’ en retourneren uit en in het geldbakje van Wevers en zijn fantastische aanbod: je noemde de gevulde koeken al, penny wafels, negerzoenen natuurlijk en Ubu likkebaarde bij de gedachte aan zijn speculaaspoppen. Wat kosten die? 75 cent? Dat kon je zo winnen als je splitsers had met dubbel-aas.
Ja haha, we hebben heel wat kaarten versleten toen. Maar eh, 75 cent, zoveel? Dacht eerder aan een kwartje. Als ik binnenkort zo’n lekkere speculaarpop tegenkom, stuur ik ‘m naar jou Ubu.
Mijn favoriet waren de negerzoenen, mmmm, daar kunnen de ‘Zoenen’ van Buts niet tegenop.
Ben pas nog op de CSA nu Schaersvoorde geweest omdat onze kids daar opzitten/zaten. De aula is op het eerste oog nog onveranderd. Je krijgt een déjà vu gevoel als je daar binnenloopt. Alleen het hoekje van Wevers heeft inmiddels plaats gemaakt voor een heuse schoolkantine, inclusief vette warme hap. Hoe jammer…
Waar ik Buts zei, moet het Buys zijn, stop de tijd!
Speculaaspoppen vast niet meer dan een kwartje. Sommigen (voornamelijk uit Bredevoort) plaatsten ze zelfs tussen de meegebrachte boterhammen in plaats van het originele beleg. Dat geldsysteem van Wevers waarbij je zelf de kas mocht beheren was denk ik vrij uniek, dat daar vrijwel geen misbruik van gemaakt werd tekent wel de sfeer daar op school. Dat is me overigens nog eens op een fikse uitbrander komen te staan van een buschauffeur van Veldhuis. Die hadden ook altijd hun wisselgeld direct onder bereik liggen. Toen ik daar ook eens, als bijna automatisch, zelf mijn wisselgeld terugpakte, eh … dat was niet de bedoeling.
Voor pijnlijke onderruggen bij te lang liggen mag je best wel een fysiotherapeut inschakelen (en jullie weten er wel een leuke, gezellige en steengoede te vinden :-). Maar zonder flauwekul, geef een seintje als het nodig is.
groet Mieke