Na de hevige en pijnlijke aanvallen van vrijdagmiddag en zaterdagochtend ligt Ubu er weer kalm bij. Hij krijgt preventief morfine, neemt af en toe een teugje water en kletst wat. Vaak zakt hij even weg. Praten gaat nog prima, maar de gesprekjes zijn kort. Voortdurend zijn er nu mensen in de buurt.
Ubu houdt van het geroezemoes om hem heen. Het geeft hem een veilig gevoel. Hij is nog wel bezorgd voor weer een aanval. Maar omdat hij momenteel niets meer eet, blijft het rustig in de maagstreek. Tegelijkertijd is dat geen goed teken. Want alleen kleine slokjes water zijn natuurlijk niet genoeg voor een grote Ubu.
Ubu Lemereis 1962 – 2010
- Strange fruit March 24, 2015
- Ceci n’est pas une bankje February 5, 2015
- Oerbode July 7, 2014
- Stop de tijd May 13, 2014
- Ubu boek April 9, 2014
Archief
Ach Ubu, lieve jongen toch. Ik zou je pijn, maar vooral je angst weg willen nemen. Zou je een aai willen geven. Laat je maar een beetje dobberen op het geroezemoes en de morfine, jongen. Een voorzichtige, zachte kus van Anja.
Kom op Ubu, de mooie rode kaars is nog lang niet opgebrand.
Geroezemoes
Geroezemoes Geroezemoes
Het is denk ik ook in Nijmegen prachtig mooi weer. En dat blijft het ook nog even. Dat lijkt me meer dan welkom momenteel. De geest ongebroken. Heel goed. Sterkte voor de bezorgers van het geroezemoes!
ach Ubu toch…..rond ik uitgerekend vandaag mijn cursus fysiotherapie bij oncologie af, vol goede moed om indien nodig in ieder geval jullie twee terzijde te staan na het bericht over rugpijnen bij het liggen. Gaat het ineens heel snel minder. Blijf je veilig voelen bij alle geroezemoes….in gedachten bij jullie.
Mieke
Lieve Ubu,
Het blijft dagelijks bij me vanaf het moment dat Helma belde en vertelde “het is niet goed”. Ik volg deze site dagelijks om te zien hoe het met je gaat, wat fijn is.
Je straalt altijd zoveel rust en vriendelijkheid uit voor anderen.
Ik heb een kaarsje voor je in de St. Jan branden om je rust en geborgenheid te geven.
Pak de momenten met Helma en de kinderen die je pakken kunt.
Ik heb diep respect voor je zoals jij je ziekte ondergaat.
Je bent een Topper. In gedachte bij jullie, Robert Jacqueline en kinderen uit Sint-Michielsgestel
Omhels hem namens mij…
ubu jongen!
het gaat allemaal veel te snel, hopelijk gaat het nu weer een beetje zonder de pijn
voel me ver weg hier in canada maar in gedachten ben je bij ons
ook helma en de kids, we denken aan jullie
warm hugs,
veel liefs,
ania
Ook ´s nachts blijven jullie voor geroezemoes zorgen met jullie gesnurk, geweldig!
Fijn Ubu, dat je nu je rust kunt pakken en dat de situatie zich enigszins stabiliseert. Geniet van de bezoekjes van Helma, je kinderen en andere dierbaren.
Kunnen de hartjes vervangen worden door geroezemoes?
Voel je veilig, Ubu…
Vlieg niet weg, nog lange niet
Wat mensen over je en van je zeggen op deze site, zegt alles…..
Zoveel liefde, meevoelen (al wat kan in deze situatie)
en dan deze prachtige site door grote vrienden Teun en Alfred gemaakt
that’s what friends are for.