Als een blokhut

Ubu heeft nu voor de tweede keer ‘s nachts een slaapmiddel gekregen en de crisis lijkt enigszins onder controle. Een goede nachtrust had hij al een hele tijd niet meer gehad en behalve dat het hem goed doet, geniet hij er ook erg van. De dienstdoende arts verbaasde zich vannacht over de aanwezigheid van drie snurkende mannen. Die hadden gisteravond genoegelijk zitten kletsen en zo leek zich de situatie van afgelopen week zich een beetje te herstellen. Miki en Doufi komen bij toerbeurt even op bezoek en ook dat is plezierig voor iedereen. We hopen dit zo even vast te houden.

This entry was posted in home. Bookmark the permalink.

One Response to Als een blokhut

  1. germa says:

    Je broosheid, Ubu, de pijn en het niet kunnen slapen, dat is crisis.
    Dat geloel over de economie op deze pannekoek, gaat over niks.
    Leven en blijven leven, dat gaat ergens over en verdomme
    dat je nog geen lekkere pannekoek meer kunt eten, dat is helemaal niet
    te verteren.

Comments are closed.