Kijk, Ubu’s kamer. De muren en deuren hangen vol met posters en foto’s die hij graag ziet. Kunst van Wölfli, kunst van Miki, foto’s van zijn gezin, van mooie mensen en herinneringen. De Zwitserse vlag.
Op de grond en in de kast heel veel elpees. Kleren over stoelen en logeerbedden. Een klein communicatiecentrum; de toegang naar de buitenwereld. 
Ha! Alfred komt binnen.
Ubu Lemereis 1962 – 2010- Strange fruit March 24, 2015
- Ceci n’est pas une bankje February 5, 2015
- Oerbode July 7, 2014
- Stop de tijd May 13, 2014
- Ubu boek April 9, 2014
Ah, Zie De Mannen Vallen met het weergaloze titelnummer! Jammer dat niet alle nummers daaraan kunnen tippen. Jij was er ook bij toen, vertelde Alfred. In welk jaar ook weer?
Ubu,
Elke keer als ik op je site kijk en dat is regelmatig sinds vorige week, sta ik versteld van de warmte en positiviteit die het uitstraalt. Heel bijzonder in deze situatie. En hartverwarmend, figuurlijk en (ik hoop) ook letterlijk,
Anneke W
Wat een warme en inspirerende kamer. Een echte Ubu-kamer. Aan de tekeningen van je kinderen is te zien dat de herfst is begonnen. Een bijna kale boom en een rood-met-witte stippen-paddestoel (ik geloof dat we tegenwoordig paddeNstoel moeten schrijven, maar daar doe ik mooi niet aan mee. Ik eet ook nog steeds pannekoeken:-)). Vooral de tekeningen met de hartjes zijn ontroerend lief. Mooier dan het mooiste kunstwerk. En dan komt Alfred ook nog binnen en Teun maakt foto’s. Je bent omringd door liefde. Wat een heerlijk gevoel moet dat zijn.
A big hug, Ria