Ik had me vooraf niet gerealiseerd dat ik per dag gemiddeld zo’n 2 tot 4 keer over de Daalseweg fiets en dus ook langs de begraafplaats. Dat ritje is nu toch anders geworden. Zo af en toe stap ik even af. Inmiddels ziet het er daar zo uit:
Ubu Lemereis 1962 – 2010- Strange fruit March 24, 2015
- Ceci n’est pas une bankje February 5, 2015
- Oerbode July 7, 2014
- Stop de tijd May 13, 2014
- Ubu boek April 9, 2014
Mooie foto. Ik loop ook er wel eens langs. Een fijne plaats. De bloemenzee wijkt langzaam. Maar er ligt altijd een verse Voetbal International. Die kocht Ubu altijd los. Nu heeft hij weer een abonnement. Het is een open deur van jewelse, maar wat is het fijn dat er een plek is om even naartoe te slenteren en tegen hem aan te praten.
Goeie luisteraar, die Ubu. Dat blijft.
Tja, Ubu was niet de eerste voor mij die moest worden achtergelaten daar op die mooie plek aan de Daalseweg, maar wel de dierbaarste en ineens fiets ook ik er niet meer zomaar langs. Binnenkort maar eens een chocolade letter brengen…
Ben ‘m een keer gaan zoeken, maar kon ‘m niet vinden. Stom he? Maar goed, met deze foto in mijn hoofd en dat schuurtje op de achtergrond (of wat is het) moet het misschien wel lukken. Gewoon naar de VI zoeken…