Kaasgehakt in de kelder

Afgelopen zaterdagavond verzamelde zich in de kelder van Café de Plak een opmerkelijk gezelschap aan lange tafels. Mensen die zich tijdens Ubu’s ziekte – en ook daarna – extra bekommerden om Helma, Miki en Doufi. En om Ubu, natuurlijk. Buren, vrienden en familie die elke dag weer zorgden voor eten, opvang, zorg en vriendschap. Nou ja, een goed stel. Helma had zin om al die mensen te trakteren op een lekkere maaltijd. Daarin slaagde ze met verve. Goed om samen te eten, te drinken en te herinneren. Om te kletsen over Ubu, die enorm ontbrak en daardoor heel dichtbij was. En dat allemaal in die aparte Plakkelder, waar sommige aanwezigen ooit lange nachten doorbrachten. Wat fijn dat het daar dus ook kan ruiken naar kaasgehakt!