De laatste weken van augustus vorig jaar waren misschien wel de ergste weken die ik ooit meemaakte. Het eerste bericht en snel daarna de fatale bevestiging van bange vermoedens zorgen bij mij voor een soort verdoving en ik voelde me een paar weken alsof ik aan een zware depressie leed. Dat gevoel loste langzaam op toen er concrete dingen gedaan konden worden voor Ubu, zoals deze site. Tijdens het verdere verloop van zijn ziekte en ook na zijn overlijden heb ik me niet zo slecht gevoeld als in dat prille begin. Midden in die periode viel mijn verjaardag, nooit zo’n bruisend evenement, met eigenlijk maar één vaste bezoeker: Ubu. Tegen beter weten in heb ik nog wat biertjes aangeschaft. Ubu is ze nooit op komen drinken.
Toen eenmaal duidelijk was dat Ubu niet meer beter zou worden, was er wel eens de hoop dat het allemaal nog wat langer zou duren dan de pessimistische prognoses: misschien zou hij 2011 nog halen; misschien zijn eigen verjaardag nog; en heel misschien zou hij zelfs het slot van de huidige jaargang in de Nederlandse voetbalcompetitie nog meemaken! Dat bleek allemaal ijdele hoop. Het lijkt al heel lang geleden dat Ubu overleed. En volgende week is de eerste geboortedag die hij niet meer meemaakt. Op 24 maart zou hij 49 zijn geworden.
Een beetje in de geest van de dag dat hij begraven werd heeft Helma de vaste bezoekers van Ubu’s verjaardag uitgenodigd om bijeen te komen, volgende week donderdag. Die dag was een jaarlijkse reünie-achtige fijne happening met taartjes & koffie, kratjes bier en Ubu die plaatjes draaide vanuit zijn computer-hok. Het zal een vreemde verjaardag worden.
Ubu’s verjaardag was inderdaad altijd een mini-reünie. Van mensen die elkaar elk jaar zien op Ubu’s verjaardag. Altijd kreeg hij boeken – en soms wel zeven boekenweekgeschenken. Ik ga er weer zijn, donderdag. Ubu zal niet opendoen. Dat vind ik moeilijk. Maar ik hoop jullie allemaal weer te zien, verjaardagvrienden!
Een hyvesbericht in mijn mailbox vanochtend: “Ubu is vandaag jarig en wordt 49 jaar”. Ik moet even slikken. Werd hij vandaag maar 49 jaar.
Alle vrienden van Ubu die vanavond bij elkaar komen: sterkte maar ook een gezellige mini-reünie gewenst. Ik ga in het kader van de boekenweek naar een avondje Kluun. Zal na afloop een glas wijn op Ubu drinken. Proost allemaal!
Een geboortedag mag je ook vieren nadat iemand overleden is, dus: gefeliciteerd. Alfred, ik hoop dat de zomer je mooie dingen brengt.
Lieve Helma, ik hoop dat je een goeie avond met al jullie vrienden en met veel herinneringen had vandaag op Ubu’s verjaardag! Ik heb even op hem geproost en denk nu maar weer even aan hem als ik mijn sjekkie buiten sta op te roken 🙂
Ik vond het pas een heel superfijne middag bij jou! Binnenkort zien we elkaar met de kids, verheug me om die weer te zien, we spreken gauw af, tot dan!
Liefs Heidi & kids (en ook van Susi!)
Pingback: 50 | Ubu Lemereis 1962 – 2010