Ubu & de supermarkt

Het herdenkingskaartje van Ubu staat alweer een hele tijd op onze schouw. Meestal branden er wat kaarsjes links en of rechts en vaak liggen er, al dan niet tijdelijk, allerlei spulletjes. Zo’n huis hebben we namelijk. Sinds een week of twee werd het plekje plots verzamelplaats voor de nieuwste actie van Albert Heijn. Mini-winkelspulletjes, jullie kennen ze wel. Zodat Ubu plots omringd wordt door supermarktartikelen.

Passie
Dat is eigenlijk wel heel toepasselijk. Ubu had een merkwaardige passie voor supermarkten. Veel van de dingen die hij leuk vond, vond ik ook leuk en vice versa, maar deze liefhebberij kon ik nooit volgen. Ik vond het altijd een grote ellende. Om half zes tot het besef komen dat je nog moest en dan in het gedrang nog moeten bedenken wat je ging eten. Ubu was veel geduldiger van aard en deed dat allemaal op z’n dooie gemak. Hij koos daluren uit om rustig in zo’n winkel rond te rommelen. En ging dan desnoods nogmaals vlak voor sluitingstijd en maakte een relaxed kletspraatje met de bedrijfsleider of een winkelmeisje.

De supermarkten in Nijmeegse wijk Bottendaal, de Spar/Disky/Spar en de Coop, zal hij het meest bezocht hebben. Maar Ubu mocht graag wat rondshoppen, wist precies wat waar goedkoop was. Hij had toch wel een voorkeur voor de goedkope plekken, de Aldi bijvoorbeeld.

AH
Sinds ik in Nijmegen-Oost woon met een AH om de hoek – en vooral sinds die zijn openingstijden verruimde naar ‘s avonds tien uur – begin ik er ook lol in te krijgen en wandel er vaak even voor de gezelligheid naar toe met Annemai. Ik werd dus fan van de Albert Heijn. Nu net de enige supermarkt die Ubu niet erg mocht, omdat ie hem domweg te duur vond en ietwat elitair. Het feit dat die spulletjes van de AH komen voelt dan ook wat ongemakkelijk. Maar verder klopt het beeld precies. Een mini-zakje chips, pakje Cornflakes of potje pindakaas zouden hem zeer hebben bekoord.